na een fijne 48 uursdienst gedraaid te hebben nabij Arnhem, merk ik mijn moeheid op de snelweg richting huis. voorheen wilde ik nog wel eens een energiedrankje nemen (ja, ja, ik weet het: ongezond! “maar ik rook niet en drink geen koffie en alcohol” ). maar goed. het is januari en ik ben sterk geminderd met suikers. dus ik parkeer mijn auto bij een parkeerhaven van een tankstation en doe een powernap van 20 minuten.

de ene nacht tweemaal en de andere driemaal uit bed gaan, breekt mijn nachten in stukjes slaap. iets wat ik niet erg vind, ik heb per slot van rekening niet voor niets voor juist dít vak gekozen. het heeft zijn charmes zelfs, in een stil huis op mijn vilten slofjes zachtjes van de trap af lopen. het lichtje van mijn telefoon maakt mijn gang door het huis zichtbaar. medicatie optrekken, spuitje luchtbelletjesvrij tikken en mijnheer zo zacht mogelijk wekken. dan, het relatief harde geluid om het hooglaagbed op een rugvriendelijke stand te zetten. de knopen van het pyjamajasje losmaken en het medicijn toedienen. glaasje water voor de droge mond, toch nog even een plas op het toilet. welterusten wensen, het licht uitdoen en naar boven sneaken. de stilte, de noodzaak, de serene rust, de pikkedonkerte. en het snel weer in slaap kunnen vallen. dat zijn de ‘lichtjes’ van werken in de nacht.

frisser rijd ik weer verder. bij Feijenoord eraf. oh ja, mijn auto heeft nodig een wasbeurt nodig. ik rijd de wasstraat in en ook weer uit. hmm.. nog 1 streepje brandstof. even langs het onbemande tankstation. thuis aangekomen laat ik al mijn spullen in de auto, ik kleed me om en loop in sportoutfit naar de fysio / sportschool. precies op tijd. niemand daar om 16:00 uur… huh? vreemd. even bellen. “je hebt morgen een afspraak. niet om 16:00 uur maar om 12:30. een week en een dag te vroeg gekeken.

ik besluit van de nood een deugd te maken en ga aan de wandel. richting Laan op Zuid. de Erasmusbrug over. de wind is matig. de temperatuur fris. mijn jas warm. over de Boompjes, de mooi rode Willemsbrug, een rondje Noordereiland als toegift. ik stap stevig door, bijna thuis. auto uitladen. mijn prakje opwarmen en nuttigen. en dan… rust. na dit blog dan… ; )

morgen weer aan de slag met mijn website. wat ben ik blij met mijn webdesignverleden… komt goed van pas! dinsdag misschien weer een 48 uurs… geniet van de mooie donkere koele avond!